41.

*CHARLIE*

Gdy otworzyłem oczy zobaczyłem Kate stojącą przy wielkim lustrze.

-Dzień dobry Kiti. -uśmiechnąłem się. Dziewczyna szybko się odwróciła.

-Nie mów do mnie Kiti. -warknela.

-Widzę, że wstałaś lewą nogą...-nic nie odpowiedziała tylko nadal się malowała.

Zdziwiło mnie to, że jest ubrana i to ładnie.

Mogła by chodzić w piżamie cały dzień, a tu prosze...

Przyglądałem się jej. Jest piękna.

-Ej Romeo, bo oczy ci wyjdą. -zaśmiał się Leo, który leżał na łóżku obok. Kate zaśmiała się.

Wstałem, wziąłem ciuchy i poszedł do łazienki, potem zamieniłem się z Leo. Kate nadal się malowała.

-Dla Artura się tak malujesz? -zapytałem prosto z mostu.

-Tak.-odpowiedziała po chwili. To są chyba jakieś jaja.

-Żartujesz?!

-Przecież żartuje... -odpowiedziała spokojnie.

-Kate znasz go jeden dzień. On może bawić się dziewczynami, on może być mordercą... -powiedziałem całkiem poważnie uniesionym głosem.

-Masz rację pójdę to sprawdzić. -odpowiedziała, wzięła torebkę i wyszła.

-Leondre Kate wyszła do Artura! -krzyknalem zdenerwowany. Chłopak wyszedł z toalety roześmiany.

-No i co?

-Jak to co, ona jest moja...-patrzyłem na niego jak na idiotę.

-Stary ona już od dawna nie jest twoja...

*KATE*

Wyszłam z pokoju i poszłam do pokoju Weroniki i Karoliny, kręcą na YouTube filmiki modowe. Fajne dziewczyny.

Zapukałam i otworzyła mi Weronika.

-O Kate.

-Hej, mogę? -zapytałam a ona wpuściła mnie do środka. Byli tam Karolina, Jeremi i Artur. Przywitałam się ze wszystkimi.

-Co taka zła? -zapytał Jeremi.

-Charlie od samego rana się czepia...

Dziwnie tak rozmawiać po polsku, po tak długim czasie. Z przyzwyczajenia czasami zaczynam zdania po angielsku.

Poszliśmy do restauracji hotelowej zjeść śniadanie. Charlie i Leo dosiedli się do nas.

Potem wróciliśmy do pokoju. Zadzwoniłam do Alexa i mamy. Z chłopakiem rozmawiałam chyba godzinę, oczywiście nie był w szkole.

*CHARLIE *

Mam dzisiaj zły humor i mam wrażenie, że zaraz wybuchnę.

Pojechaliśmy do klubu. Zrobiliśmy próbę i siedzieliśmy z nowymi znajomymi. Kate ciągle siedziała z tym Arturem, nie wytrzymam zaraz.

Artur z bratem poszli na próbę, Leo się uczył a my zostaliśmy z nowymi znajomymi.

-Kate możemy porozmawiać?-zapytałem w końcu. Dziewczyna wstała i poszliśmy na korytarz miedzy sceną a tym pomieszczeniem.

-O czym chcesz pogadać? -założyła ręce.

-O tobie...

-To znaczy?

-Staram się i robię wszystko by cię odzyskać a ty? Siedzisz z Alexem a tu z Arturem! Wiesz jak to boli?! -nie wytrzymałem i uniosłem głos. -Nie, nie wiesz, wygląda jakbyś miała w dupie moje uczucia!

-No tak, mam w dupie twoje uczucia. A ty gdzie miałeś moje uczucia, gdy Naomi siedziała na twoich kolanach!? Co?! Ciągle jesteś zazdrosny o moich znajomych, ale nie masz nawet podstaw do tego! Po pierwsze nigdy cię nie zdradziłam a po drugie my nie jesteśmy razem!-krzyknęła i zaczęliśmy się kłócić jak nigdy.

*LEO*

Chciałem się uczyć ale po całym pomieszczeniu roznosiły się krzyki Kate i Charliego, te zamknięte drzwi nic nie dawały. To musi być coś poważnego bo Kate zazwyczaj się nie kłóci, albo ignoruje, albo kłótnie zamienia w żart. A teraz...

Krzyki były głośne ale nie można było ich zrozumieć. W końcu nastała cisza. Wszyscy patrzyli na drzwi. Usłyszałem uderzenie, drzwi drgnely, otworzyły się a do pomieszczenia wszedł wkurzony Charlie i trzasnął nimi.

Usiadł obok mnie, oparł ręce na stoliku i położył na nich głowę.

-Co znowu?-zapytałem rozbawiony.

-Już nie wiem co mam robić, raz jest super przytulamy się, śmiejemy a potem kłócimy...

-Bo jesteś idiotą. Ona cię kocha i nawet nie spojrzy na innego, a ty robisz jej awantury o jakieś gówno.

-Powiedziała ,,piepszz się,, ...co to w ogóle znaczy?- Cameron uczył mnie przeklinać po polsku, więc wytlumaczylem mu co to znaczy i nawet na chwilę się uśmiechnął.

Napisałem do Kate z zapytaniem gdzie jest, odpowiedziała że się włóczy przed klubem, więc byłem spokojny.

Nie przejalem się ich kłótnią, zawsze tak jest: kłócą się, a potem przytulają. Miłości nie zrozumiesz.

Tak minął dzień. Oni się do siebie nie odzywali, koncert poszedł nam okej, pojechaliśmy do innego miasta i Kate poszła z Arturem coś zjeść. Wiem, że Kate traktuje go jak kumpla, ale Charliego rozsadza od środka.

Kate długo nie wracała, chodź byliśmy strasznie zmęczeni Charlie powiedział, że dopóki ona nie wróci nie zaśnie, więc czekaliśmy na nią do 1 w nocy, aż w końcu wróciła i poszliśmy spać.

*CHARLIE *

Obudziłem się pierwszy. Patrzyłem na Kate jak śpi. Wygląda tak uroczo. Dlaczego nie możemy się dogadać i znowu być razem? Wybaczyła mi i wiem, że chce spędzić z nią resztę mojego życia. Muszę z nią pogadać. Leżałem w łóżku i przeglądałem jakieś stronki społecznościowe, odpisywałem fanom itd.

Leondre się obudził, oczywiście nie dał spać Kate, skoczył i to dosłownie na nią. Biedna Kate.

-Leondre geju spadaj...-powiedziała zaspanym głosem.

- Miła jak zawsze...

-To ty budzisz mnie z samego rana.

-Trzeba się było nie wymykac wieczorem.

-Byłam głodna...

-Dobrze, że przytyłaś w końcu... -powiedział Leo.

-Czemu ona miała przytyć? -zmarszczylem brwi. Nie usłyszałem odpowiedzi. Kate tylko zrzuciła z siebie Leo. -Dowiem się o co chodzi?! -zapytałem już zdenerwowany.

-O nic. -Kate próbowała mnie zbyć. Wstała i chyba chciała iść do łazienki, ale byłem szybszy i złapałem ją za nadgarstek.

-O co chodzi? -zapytałem naciskając na każde słowo.

-Kate powiedz mu... -stwierdził Leo.

-Eh, gdy się odchudzałam, miałam lekkie zaburzenia odżywiania, ale jest już okej...

-Jakie zaburzenia odżywiania do cholery?!

-Zostaw ją. Kate się nie odchudzała tylko głodziła. Potem nie mogła przestać wymiotować, ale już jest wszystko normalnie. -wyjaśnił Leo. Dziewczyna poszła do łazienki.

-Boże... -usiadłem na łóżko i schowałem twarz w dłonie. -Czy ona to robiła prze ze mnie? -zapytałem. Chłopak nic nie odpowiedział.

Kate robiła to prze ze mnie. To moja wina. Przecież jak wróciła z Polski wyglądała strasznie. Jak mogłem się nie domyślić?

Kate wyszła z łazienki juz ubrana.

-Kate, porozmawiajmy...

-Nie ma o czym. To już stara sprawa. Ubierajcie sie, przecież za pół godziny wychodzimy.

Ubraliśmy się i z menadżerem pojechaliśmy do klubu.

Mieliśmy próbę, Kate nie oglądała jej jak zawsze tylko siedziała na sali, w której odpoczywaliśmy. Gdy skończyliśmy próbę poszliśmy do niej, ale rozmawiała przez telefon więc nie przeszkadzaliśmy.

Menadżer przyniósł nam coś do jedzenie, rozmawialiśmy chwilę, a potem znowu poszedł załatwiać jakieś sprawy.

Przyszła Kate i usiadła z nami. Wzięła swoją pizze, podparła ręka głowę i zaczęła jeść. Rozmawiałem z Jeremim i innymi.

Wszyscy zauważyli, że Kate- dusza towarzystwa siedzi cicho. Chciałem jakoś rozluźnić atmosferę i wziąłem oliwkę z pizzy, rzuciłem nią w Leo. To był błąd. Chłopak się odchylił i oliwka trafiła w policzek Kate.

Wszyscy zrobili coś w stylu ,,ouuu,, a ja zakryłem dłonią usta.

Kate podniosła głowę i spojrzała na mnie wzrokiem mordercy. Czekałem aż zacznie krzyczeć.

Dziewczyna wstała nachyliła się nad stołem, wzięła do ręki kawałek pizzy, a potem poczułem go na twarzy. Pizza spłynęła mi po twarzy. Wszyscy znowu zrobili,, ouuu,, i posmiechiwali. Ja sam nie wiedziałem czy mam się śmiać czy co...

Kate usiadła i zaczęła wycierać dłonie serwetką. Nie dam jej wygrać, wziąłem kolejny kawałek pizzy i zrobiłem jej to samo co ona mi. Dziewczyna zacisnela powieki, wszyscy w ciszy i zaciekawieniu obserwowali nas.

Wytarla okolice oczu z sosu. Wyglądała zabawnie, zacząłem się śmiać. Kate próbowała być poważna ale też uśmiechnęłam się.

-Lenehan to wojna. -oznajmiła poważnie. Zmarszczyłem brwi. Ona wstała i wylała na mnie colę z puszki. Wszyscy zaczęli się śmiać i odsuwac. Dziewczyna wybuchła śmiechem. Miałem całe mokre spodnie.

-Oj Porter nie wygrasz...

Zaczęło się...wziąłem butelkę z jakimś napojem a ona zaczęła uciekać. Ganiałem ją po całym pomieszczeniu, wszyscy się śmiali i uciekli by nie zostać ubrudzonym. W końcu ją dorwałem i wylałem na jej głowę całą zawartość butelki. Obrzucaliśmy się pizzą, byliśmy cali brudni i mokrzy. Śmialiśmy się i uciekliśmy od siebie.

W końcu ją złapałem. Złapałem ją za pośladki i podniosłem, chyba odruchowo owinęła nogi w moim pasie. Jedną ręka trzymałem ją za pośladki a drugą na plecach, dłonią trzymałem jej głowę. Zacząłem całować jej szyję.

-Charlie postaw mnie! -krzyczała przez śmiech. -Charlie! To łaskocze! -próbowała się wyrwać, ale mocno ją trzymałem. -Charlieeeee!

-Jak cię puszczę to co za to będę miał? -oderwałem się na chwilę od niej i uśmiechnąłem cwaniacko. Zrobiłem usta w dziubek.

-Głupi jesteś... -zasmiala się i przyłożyła do moich ust swój policzek. Zaśmiałem się. Jeszcze na chwilę nachyliłem się do jej szyi i lekko przegryzłem jej skórę. Dziewczyna śmiejąc się lekko pociągnęła mnie za włosy.

Postawiłem ją na ziemię. Przyjrzeliśmy się sobie nawzajem i wybuchliśmy śmiechem, mokre klejącej ubrania, włosy i ubrudzeni sosem od pizzy.

Kocham Kate za jej szalone pomysły, że nigdy nie jest z nią nudno. Cieszę się, że w końcu się uśmiechnęła, nie jest na mnie zła.

Przytuliłem ją do siebie, dalej się śmiejąc.

-Weź jesteś mokry!

-Ty też...-zaśmiałem się.

Dziewczyna odsunęła się ode mnie, ale ja dalej trzymałem ją w talii. Rękawem bluzki wytarla moją twarz.

-Dziękuję.

-Nie ma za co. -uśmiechnąłem się do niej. -Jak ty wystąpisz? -zapytała.

-O cholera, chodź musimy pojechać się przebrać!-krzyknąłem i pociągnąłem ja za rękę. Pobiegliśmy do menadżera, gdy nas zobaczył mało oczy mu nie wyszły, mieliśmy 3h do koncertu wiec zawiózł nas do hotelu.

-Ja idę pierwsza!-oznajmiła dziewczyna.

-Może pójdziemy razem? -zapytałem, złapałem za jej dłoń i przyciągnąłem do siebie. Dziewczyna uśmiechnęłam się uwodzicielsko.

-Chciałbyś. -powiedziała, wzięła ciuchy i weszła do łazienki.

Stalem przed drzwiami a kąciki moich ust same się unosiły. Mam szanse muszę ją odzyskać...

Wyszła po jakiś 20 minutach, nawet na mnie nie spojrzała tylko od razu poszła suszyć włosy.

Wziąłem prysznic i się przebrałem.

Gdy wyszedłem dziewczyna siedziała w telefonie i pisała do kogoś. Podszedłem bliżej, nachyliłem się i opadłem na nią, przez co musiała się położyć. Oparłem dłonie po obu stronach jej głowy. Uśmiechnęła się.

-Kocham cię. - powiedziałem cicho, patrząc w jej piękne oczy. Zacząłem powoli zbliżać się do niej, zamknąłem oczy, nasze twarze dzieliło dosłownie kilka centymetrów.

I w tym moim wymarzonym pieprzonym momencie usłyszeliśmy pieprzone pukanie do pieprzonych drzwi.

Wypuscilem głośno powietrze z ust i oparłem się czołem o jej czoło.

-Eh Charlie musimy już iść. -oznajmiła dziewczyna lekko mnie odpychając.

Wstałem i podszerdlem do drzwi, otworzyłem menadżerowi, Kate wysuszyła i ułożyła moje włosy. Potem pojechaliśmy do klubu pod którym było już mnóstwo fanek. Do auta podeszli ochroniarze, otworzyłem drzwi, wysiadłem i podałem dłoń Kate, która również wysiadła. Objalem ją ramieniem jak kiedyś, gdy byliśmy razem.

Wygrałem życie. Mam przy sobie osobę, którą kocham ponad wszystko. Już nigdy nie wypuszczę jej ze swoich objęć.

Pomachałem fankom i weszliśmy do klubu. Od razu skierowalismy się do sali, gdzie były nasze rzeczy. Dumny wszedłem tam z nią u boku.

-O jak ładnie wyglądacie. -stwierdził Leo gdy usiedliśmy obok niego i innych.

-Sprzątaczka była wkurzona. -zaśmiał się Artur.

-Charlie ją przeprosi. -powiedziała Kate.

-To ty wylalas tą cole... -spojrzałem na nią.

-Ty zacząłeś tą wojnę. -zaśmiałem się i przyciągnąłem ją do siebie i pocałowałem w policzek.

Siedzieliśmy blisko siebie, jedną ręka obejmowałem jej ramiona a drugą położyłem na jej kolanie.

Stęskniłem się za takimi gestami, za jej bliskością. W małym stopniu też chciałem pokazać Arturowi, że ona jest moja i tylko moja.

*KATE*

W tym momencie jestem najszczęśliwszą dziewczyna na świecie. Siedzę przytulona do Charliego i niczego więcej nie potrzebuje. Uświadomiłam sobie że tylko tego potrzebowałam do szczęścia.

-Mogę? -zapytał Charlie i wziął od Jeremiego gitarę.

-Zagram coś dla ciebie.- zwrócił sie do mnie.

-O jaki romantyka... -zaśmiał się Leo.

-Całe życie. -oznajmił. Dziewczyny były wpatrzone w niego jak w obrazek, sama sobie zazdroszczę Charliego.

Charlie zaczął grać i śpiewać .

*All the times that you rain on my parade
And all the clubs you get in using my name
You think you broke my heart, oh girl for goodness sake
You think I'm crying, on my own, well I ain't


And I didn't wanna write a song cause I didn't want anyone thinking I still care
I don't but, you still hit my phone up
And baby I be movin' on and I think you should be somethin'
I don't wanna hold back, maybe you should know that
My mama don't like you and she like's everyone
And I never like to admit that I was wrong
And I've been so caught up in my job, didn't see what's going on
And now I know, I'm better sleeping on my own


Cause if you like the way you look that much
Oh baby you should go and love yourself
And if you think that I'm still holdin' on to somethin'
You should go and love yourself

But when you told me that you hated my friends
The only problem was with you and not them
And every time you told me my opinion was wrong
And tried to make me forget where I came from


And I didn't wanna write a song cause I didn't want anyone thinking I still care
I don't but, you still hit my phone up
And baby I be movin' on and I think you should be somethin'
I don't wanna hold back, maybe you should know that
My mama don't like you and she like's everyone
And I never like to admit that I was wrong
And I've been so caught up in my job, didn't see what's going on
And now I know, I'm better sleeping on my own


Cause if you like the way you look that much
Oh baby you should go and love yourself
And if you think that I'm still holdin' on to somethin'
You should go and love yourself


For all the times that you made me feel small
I fell in love now I fear nothin' at all
I never felt so low when I was vulnerable
Was I a fool to let you break down my walls?


Cause if you like the way you look that much
Oh baby you should go and love yourself
And if you think that I'm still holdin' on to somethin'
You should go and love yourself
Cause if you like the way you look that much
Oh baby you should go and love yourself
And if you think that I'm still holdin' on to somethin'
You should go and love yourself

Wszyscy zaczęli się śmiać gdy skończył, ja również. Mam duży dystans do siebie, więc się nie obrażam o takie gówna. To są tylko żarty.

Pokręciłam głową.

-No Lenehan porozmawiamy później... -wszyscy wybuchli śmiechem.

-No niezły Romeo. -dodał Jeremi.

-Kiti może ty coś zaśpiewasz? -zapytał Leo.

-Zwariowałeś, ja nie umiem śpiewać...

-Hahahaha jasne. Słuchajcie znam Kate już ponad rok. I cały boży rok byłem przekonany, że Kate nie potrafi śpiewać. Byliśmy w jakimś klubie na karaoke i jak Kate wypiła już kilka drinków, postanowiłem z niej zazartowac i zgłosić ją do śpiewania. Weszła na scenę a gdy zaczęła śpiewać... Mój boże nigdy nie słyszałem piękniejszego glosu... -wszyscy się zaśmiali.

-No to pokaż Kate co potrafisz. -powiedział Artur i podał mi gitarę. Byłam zmuszona. Zaczęłam grać i śpiewać.

Hello, it’s me
I was wondering if after all these years you’d like to meet
To go over everything
They say that time’s supposed to heal you
But I ain’t done much healing

Hello, can you hear me?
I'm in California, dreaming about who we used to be
When we were younger and free
I've forgotten how it felt before the world fell at our feet
There's such a difference between us
And a million miles

Hello from the other side
I must have called a thousand times to tell you: 
"I'm sorry, for everything that I've done"
But when I call you never seem to be home

-Woow. -taki komentarz usłyszałam od Jeremiego.

-Jesteś świetna dziewczyno!-krzyknął Artur a ja oddałam mu gitarę.

Leondre i Charlie poszli na meet and greet, dziewczyny poszły się malować a ja zostałam z Jeremim i Arturem. A potem się wymienili i zostałam z Charlie i Leo.

Charlie brzdakal trochę na gitarze a Leo uczył się czegoś. Ja pisałam z Alexem.

-To co jesteście razem? -zapytał w końcu Leo.

Oboje spojrzeliśmy na siebie. -Rozumiem...Wasze ciągle kłótnie są uciążliwe więc możecie już przestać.

Rozmawialiśmy o jakiś duperelach.

Potem zaczęły się koncerty. Oglądałam wszystkie. Oczywiście wszyscy byli niesamowici.

Gdy się wszystko skończyło poszłam po rzeczy, chwilę potem przyszedł Leo.

-Gdzie Charlie? -zapytałam zakładając płaszcz. Chłopak rozejrzał się.

-Nie wiem, myślałem, że jest tutaj.

-Nie ma... -odpowiedziałam rozglądając się zaniepokojona. Podszedł do nas Artur.

-Kate wszystko w porządku?

-Tak, tak... -odpowiedziałam i poszłam w stronę sceny.

Zamarłam. Na scenie siedział Charlie a przy nim stała Weronika. Obejmowali się, ona przechylila głowę, całowali się...

___________________________________________________________

*Te wszystkie chwile gdy wchodzisz mi w paradę
Te wszystkie kluby, do których weszłaś na moje nazwisko
Myślisz, że złamałaś mi serce, o dziewczyno, na litość boską.
Myślisz, że płaczę w samotności, a nie robię tego

Nie chciałem pisać piosenki, aby nikt nie pomyślał, że jeszcze mi zależy.
Nie zależy, ale ty wciąż do mnie wydzwaniasz
Kochanie, ja ruszyłem naprzód i myślę, że powinnaś być czymś,
czego nie chcę zatrzymać, może powinnaś wiedzieć, że
moja mama cię nie lubi, a ona lubi wszystkich
I nie lubię przyznawać, że się myliłem,
I byłem tak skupiony na swojej pracy, że nie zauważyłem, co się dzieje.
Ale teraz wiem, lepiej śpi mi się samemu.

Bo jeśli tak bardzo się sobie podobasz,
Kochanie powinnaś odejść i kochać siebie.
I jeśli myślisz, że wciąż jestem przywiązany,
Powinnaś odejść i kochać siebie.

Ale kiedy powiedziałaś, że nienawidzisz moich przyjaciół,
To jedyny problem był z Tobą, nie z nimi.
I za każdym razem mówiłaś, że się mylę,
I próbowałaś sprawić, bym zapomniał, skąd pochodzę.

Nie chciałem pisać piosenki, aby nikt nie pomyślał, że jeszcze mi zależy.
Nie zależy, ale ty wciąż do mnie wydzwaniasz
Kochanie, ja ruszyłem naprzód i myślę, że powinnaś być czymś,
czego nie chcę zatrzymać, może powinnaś wiedzieć, że
moja mama cię nie lubi, a ona lubi wszystkich
I nie lubię przyznawać, że się myliłem,
I byłem tak skupiony na swojej pracy, że nie zauważyłem, co się dzieje.
Ale teraz wiem, lepiej śpi mi się samemu.

Bo jeśli tak bardzo się sobie podobasz,
Kochanie powinnaś odejść i kochać siebie.
I jeśli myślisz, że wciąż jestem przywiązany,
Powinnaś odejść i kochać siebie.

Za każdy raz, kiedy sprawiałaś, że czułem się mały,
Byłem zakochany, ale teraz niczego się nie boję.
Nigdy nie czułem się tak źle, jak wtedy, gdy byłem bezradny
Czy byłem głupi, że pozwoliłem ci burzyć swoje ściany?

Bo jeśli tak bardzo się sobie podobasz,
Kochanie powinnaś odejść i kochać siebie.
I jeśli myślisz, że wciąż jestem przywiązany,
Powinnaś odejść i kochać siebie.

Bo jeśli tak bardzo się sobie podobasz,
Kochanie powinnaś odejść i kochać siebie.
I jeśli myślisz, że wciąż jestem przywiązany,
Powinnaś odejść i kochać siebie.